Miasta mają dostęp do jednego z najlepszych źródeł słodkiej wody – własnych oczyszczalni ścieków.
Na świecie istnieje ponad 400.000 centralnych oczyszczalni miejskich, które produkują każdego dnia 730 mln m3 oczyszczonej wody. Przyszłość oczyszczania ścieków to nie tylko uzyskanie powtórnie wody zdatnej do picia, ale również zagospodarowanie produktów ubocznych, które powstają w wyniku całego procesu uzdatniania wody.
Oczyszczalnie ścieków mogą stać się również producentami energii. Wystarczy, że wyprodukują jej tyle by zaspokoić własne i okolicznych mieszkańców potrzeby (koszt energii przedsiębiorstwa oczyszczania ścieków to średnio 30% wszystkich kosztów operacyjnych). Jest to niezmiernie istotne w czasach niestabilnych cen energii.
Energia – biogaz – powstaje na skutek spalania metanu wytwarzanego w procesie biologicznego rozkładu odpadów.
Kolejny obszar do zagospodarowania to osad z oczyszczalni ścieków. Nowoczesne oczyszczalnie – takie jak np. Blue Plains – przetwarzają osad na bioodpady. Odpad jest pasteryzowany w drodze hydrolizy termicznej, w wyniku tego procesu powstaje biogaz (energia) oraz kompost do użyźniania gleby rolnej.
Odpady powstałe po procesie oczyszczania zawierają dużo azotu i fosforu. Nadmiar tych pierwiastków sprzyja rozkwitowi glonów w słodkiej wodzie, co prowadzi do śmierci, w wyniku uduszenia, organizmów żywych.
Azot i fosfor to również główny składnik nawozów, a na świecie za chwilę możemy mierzyć z brakiem tego pierwiastka. Gdyby w oczyszczalniach odzyskiwać fosfor i azot ze ścieków i sprzedawać w postaci nawozów, odpady mogłyby się zamieniać w żywność.
Kolejnym wyzwaniem, dzięki elektrochemicznej technologii mikrobiologicznej, jest użycie mikrobów do produkcji elektryczności i ekstrakcji użytecznych składników chemicznych bezpośrednio ze ścieków. Technologia ta polega na wykorzystaniu bakterii prądotwórczych, które rozkładają materiał organiczny transmitując przez powierzchnię własnych błon elektrody, co generuje elektryczność. Tak uzyskana energia ma znacznie szersze zastosowanie. To nie tylko biopaliwa, energia ta ułatwia rozszczepianie cząstek wody do produkcji tlenu potrzebnego w oczyszczalni w procesie napowietrzania. Pozostały wodór używa się do wytwarzania wody utlenionej, którą stosuje się do dezynfekcji.
W dobie suszy wywołanej zmianami klimatycznymi, gwałtownym wzrostem populacji, zwiększoną konsumpcją, spożycie wody szybko wzrasta. Jedynym rozwiązaniem jest więc oczyszczanie ścieków.
źródło/ J. Rose „Dobrze nastrojone miasto”
redakcja/ KZ
ft/ pisauikan